Ο πόλεμος των εννοιών και των λέξεων που χρησιμοποιούμε είναι εξίσου σημαντικός με κάθε πτυχή του κοινωνικού πολέμου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το έγκλημα των Τεμπών να βαφτιστεί ως τραγωδία ή δυστύχημα. Διότι αυτό που συνέβη το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου και συνεχίστηκε τις επόμενες ημέρες είναι εγκληματική ενέργεια και προσπάθεια συγκάλυψής της. Κάθε μαρτυρία από συγγενείς των θυμάτων, από επιζώντες και διασώστες είναι γροθιά στο στομάχι. Έναν χρόνο μετά οι οικογένειες των θυμάτων και οι τραυματίες παλεύουν για το αυτονόητο: Την απόδοση δικαιοσύνης.
Πού βρισκόμαστε έναν χρόνο μετά;
Μόνο δύο κατηγορούμενοι είναι προφυλακισμένοι για το έγκλημα που διαπράχθηκε στα Τέμπη. Ο σταθμάρχης και ο επιθεωρητής που έβγαλε τις βάρδιες εκείνης της ημέρας. Οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι, ανώτεροι υπάλληλοι του ΟΣΕ, των θυγατρικών του εταιρειών και της Hellenic Train συνεχίζουν τη ζωή τους έξω από τη φυλακή, κάποιοι από αυτούς με εγγυητικούς όρους. Ουδείς τέθηκε σε αργία από την υπηρεσία του. Αντίθετα, χωρίς ποτέ να τους επιβληθεί να απομακρυνθούν από τη θέση τους, ούτε για μία ημέρα, συνεχίζουν να εργάζονται κανονικά, έχοντας από την πρώτη στιγμή την πλήρη ελευθερία να αλλοιώσουν πιθανόν στοιχεία και έγγραφα που θα μπορούσαν να είναι επιβαρυντικά για αυτούς τους ίδιους και τους ανωτέρους τους.
Το έγκλημα με το εσπευσμένο μπάζωμα του χώρου
Πρόκειται για μία εγκληματική ενέργεια, η οποία σύμφωνα με την Ελένη Βασάρα (μητέρα της αδικοχαμένης Αγάπης) έχει τρεις διαστάσεις, ηθική, ποινική, οικονομική.
Ηθική: Τα χώματα αυτά περιείχαν την τέφρα των 30 θυμάτων που απανθρακώθηκαν, DNA των θυμάτων και της Εριέττας (σ.σ. η Εριέττα εξακολουθεί να μην έχει βρεθεί) αλλά και προσωπικά αντικείμενα, όπως κοσμήματα των θυμάτων. Όπως γνωρίζουμε μετά την καύση του νεκρού παραδίδεται στους συγγενείς η τέφρα του. Στην περίπτωση των απανθρακωμένων θυμάτων των Τεμπών η τέφρα πετάχτηκε. Η ενέργεια αυτή αποτελεί ύψιστη ύβρη προς τους νεκρούς.
Ποινική: Οι ενέργειες αυτές έγιναν χωρίς να υπάρχει άδεια από τις αρμόδιες δικαστικές αρχές. Επίσης είχε σαν αποτέλεσμα την πλήρη εγκληματική αλλοίωση του τόπου του δυστυχήματος, αντίθετα με τον νόμο 5014 για τη διερεύνηση αεροπορικών και σιδηροδρομικών δυστυχημάτων, που ψηφίστηκε τον Ιανουάριο του 2023, και προβλέπει ότι ο τόπος του δυστυχήματος και τα συντρίμμια προστατεύονται για όσο χρόνο είναι απαραίτητος για τη διερεύνηση.
Οικονομική: Για την αλλοίωση αυτή ξοδεύτηκε το ποσό των 650.000 ευρώ, τριπλάσιο από το ποσό που απαιτούνταν για την επισκευή της τηλεδιοίκησης της Λάρισας, που κάηκε τον Ιούλιο του 2019.
Η απαράδεκτη αυτή ενέργεια είχε σαν αποτέλεσμα να χαθούν πιθανότατα πολύτιμα στοιχεία, που θα βοηθούσαν στη διερεύνηση των αιτιών της έκρηξης και της φωτιάς που ακολούθησε.
Τι ζητούν οι οικογένειες;
Πλήρη διερεύνηση του εγκλήματος από τις δικαστικές αρχές. Αναβάθμιση των κατηγοριών σε κακουργήματα. Απόδοση δικαιοσύνης για όλους τους υπεύθυνους, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται. Απρόσκοπτη απόδοση ευθυνών σε πολιτικά πρόσωπα, χωρίς την απαράδεκτη κάλυψη της πολιτικής ασυλίας για όσους ευθύνονται για την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στις μετακινήσεις, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες.
Για να υπάρχει ασφάλεια στα Μέσα Μεταφοράς. Για να είναι η ζωή πάνω από το κόστος. Για να μην επαναληφθεί το έγκλημα των Τεμπών.
Το ντοκιμαντέρ του CNN Greece είναι συγκλονιστικό. Η 28η Φεβρουαρίου είναι μία μαύρη επέτειος για τη χώρα μας. Είναι μία ημερομηνία – σταθμός που αποτυπώνει με τον πιο τραγικό τρόπο όλες τις παθογένειες του κράτους. Πολιτικοί που δεν έχουν το σθένος ν’ αναλάβουν τις ευθύνες τους και να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Φοβισμένα ανθρωπάκια που κρύβονται πίσω από τη βουλευτική ασυλία και νόμους – εκτρώματα, όπως η ειδική ρύθμιση περί ευθύνης των υπουργών. Σύσσωμη η ελληνική κοινωνία ζητάει το αυτονόητο: Να μην αφήσουμε αυτό το έγκλημα να συγκαλυφθεί. Να αποδοθούν ευθύνες σε όλους όσοι ευθύνονται, για να δικαιωθούν τελικά εκείνοι που δεν έφτασαν ποτέ.