Ακολουθεί μια άποψη ενος αναγνώστη του Daily Athens για την αυριανή δημοσκόπηση που αξίζει να διαβάσετε …
Ειλικρινά, μου είναι δύσκολο να αντιληφθώ τον φανατισμό σε μια δημοκρατική διαδικασία: ή πιστεύεις στη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ διαδικασία και σέβεσαι και την αντίθετη άποψη ακόμα κι αν την κριτικάρεις, ή είσαι φασιστοειδές και θες απλά να επιβάλεις τη δική σου. Θα ήθελα να πιστεύω ότι βασική προϋπόθεση του να συμμετέχει ή έστω να συζητά κάποιος για ένα δημοψήφισμα, είναι ανήκει στην πρώτη κατηγορία. Φεύ…
Επίσης, πως γίνεται οι πολίτες να ακούν και να επηρεάζονται από τους ίδιους καραγκιόζηδες τόσα χρόνια; Πως γίνεται να σε ρωτάνε κάτι και να σου λένε πως η απάντηση που θα δώσεις αναφέρεται σε άλλη ερώτηση; Πως γίνεται αντί να σκεφτούμε ήρεμα και απλά χρησιμοποιώντας την κοινή λογική, να βάζουμε στο συλλογισμό μας πολύπλοκες οικονομικές ή γεωστρατηγικές θεωρίες; Λες και ακούγοντας τον κάθε καραγκιόζη προπαγανδιστή να μιλά για οικονομικούς δείκτες γινόμαστε κι εμείς αυθεντίες επί των οικονομικών και είμαστε έτοιμοι να δώσουμε τεχνικές συμβουλές. Πως γίνεται να απαντάς βασιζόμενος στο πως θα εκλάβει την απάντησή σου ο άλλος, όταν ο κάθε άλλος θα την εκλάβει διαφορετικά; Μήπως λοιπόν πρέπει ο καθένας μας να απαντήσει σύμφωνα με το πώς εκείνος και μόνο εκείνος αντιλαμβάνεται τα πράγματα;
Ας ξεκαθαρίσουμε λίγο το τοπίο. Το δημοψήφισμα έχει τεθεί με ένα πολύ σαφές ερώτημα: Συμφωνείς την πρόταση που κατέθεσαν οι δανειστές στις 25/06/2015; ΝΑΙ ή ΟΧΙ; Ή μάλλον για να είμαι μες στο κλίμα των ημερών, ΟΧΙ ή ΝΑΙ; Για όποιον δεν την έχει διαβάσει ιδού η πρόταση. Αν και το ερώτημα είναι σαφές, το κακό είναι ότι μόνο η καταφατική απάντηση είναι σαφής – θα εξηγηθούμε παρακάτω.
Το ερώτημα αυτό επιδέχεται τρεις απαντήσεις, κι όχι δύο όπως φαίνεται εκ πρώτης: ΝΑΙ, ΟΧΙ και ΑΠΟΧΗ. Διότι η αποχή είναι σαφής θέση ενάντια στο ερώτημα συνολικά και υπέρ της ακύρωσης αυτού καθ’ εαυτού του δημοψηφίσματος, αφού με 60% αποχή ακυρώνονται δημοψηφίσματα κρίσιμων εθνικών θεμάτων.
Πάμε λοιπόν στις πιθανές απαντήσεις και πως πολύ απλά μπορεί ο καθένας να επιλέξει. Αν πιστεύεις πως η αυστηρή λιτότητα και τα μνημόνια οδηγούν τελικά στην έξοδο από την κρίση, πρέπει να ψηφίσεις ΝΑΙ. Τόσο απλά.
Και για να νιώσεις πιο σίγουρος για την επιλογή σου, να σου αναφέρω ότι συστρατεύεσαι με τα συμφέροντα του Αλαφούζου, του Μπόμπολα, του Κοντομηνά και άλλων, ενώ μαζί σου θα βρίσκονται και μεγάλοι διανοούμενοι όπως ο Σάκης Ρουβάς, η Βίκυ Χατζηβασιλείου, η Μιμή Ντενίση, η Νανά Μούσχουρη (τεμπέληδες Έλληνες!!), ο Γιάννης Πρετεντέρης καθώς και ο Κωστάκης ο Καραμανλής, ο Γιωργάκης ο Παπανδρέου, ο εθνάρχης Σημίτης και πολλοί άλλοι. Δυστυχώς δεν ερωτήθει ακόμα ο Άκης ο Τζοχατζόπουλος, αλλά μάλλον ξέρουμε το που θα κλίνει η άποψή του… πέρα από την πλάκα, υπάρχουν και πραγματικά σοβαροί άνθρωποι υπέρ του ΝΑΙ φυσικά όπως ο καθηγητής Δημήτρης Νανόπουλος.
Όλοι οι παραπάνω σου λένε πως το όχι σημαίνει ρήξη και έξοδο από το ευρώ, άρα πρέπει να πεις ΝΑΙ σε πολύ συγκεκριμένα μέτρα ακόμα κι αν δε σου αρέσουν. Περί αποχής μούγκα, παρόλο που κατηγορούν ότι το δημοψήφισμα είναι άκυρο, παραπλανητικό, είχαμε μόνο μια βδομάδα προετοιμασία, κλπ. Αν αυτό το γεγονός δε σε προβληματίζει, τι να πω; Το ΝΑΙ έχει στηθεί σαν παγίδα για να δεχτείς μια κάκιστη συμφωνία, κι όποιος λέει ότι το ΝΑΙ σημαίνει συνέχιση των διαπραγματεύσεων, μάλλον εθελοτυφλεί. Είναι δυνατόν να έχει δεχτεί ο λαός μέτρα που πρότειναν οι δανειστές και μετά οι ίδιοι να τα πάρουν πίσω από μόνοι τους;
Πάμε στο ΟΧΙ τώρα. Τι σημαίνει ΟΧΙ; Δεν είναι ρητορική η ερώτηση. Πραγματικά δε μπορώ να καταλάβω. Είναι απλώς απόρριψη συμφωνίας και επανεκκίνηση διαπραγματεύσεων; Με ποια βάση; Κι αν δεν την δεχτούν οι δανειστές; Θα θεωρηθεί προτεραιότητα η ακύρωση της λιτότητας ακόμα κι αν σημαίνει έξοδος από το ευρώ; Με ποια βάση, αφού άλλο μας ρωτήσανε; Δεν ξέρω αν είναι δημιουργικό όλο αυτό, αλλά ασαφές είναι σίγουρα.
Έχει καταστεί σαφές από την παραπάνω ασάφεια, ότι αν πιστεύεις στους χειρισμούς του ΣΥΡΙΖΑ, έχεις σιχαθεί τη λιτότητα και τις έξωθεν παρεμβάσεις και θες να το δηλώσεις καθαρά με τις οποιεσδήποτε απροσδιόριστες συνέπειες, θα πρέπει να πεις ένα μεγάλο ΟΧΙ. Και δεν είσαι μόνος, καθώς θα συμφωνήσουν μαζί σου νομπελίστες οικονομολόγοι όπως ο Πωλ Κρούγκμαν και ο Τζόζεφ Στίγκλιτς (εδώ κι εδώ αντίστοιχα).
Τέλος όπως είπαμε υπάρχει κι η ΑΠΟΧΗ. Εδώ συγκεντρώνονται πολλές διαφορετικές απόψεις που έχουν έναν κοινό τόπο. Εξαιρώντας όσους απέχουν για να μη χάσουν την παραλία (που σε μαζική αποχή το ποσοστό τους εξανεμίζεται), η αποχή δηλώνει πως θεωρείς ότι το δημοψήφισμα είναι παραπλανητικό, υποκρύπτει κομματικές και άλλες σκοπιμότητες κλπ. Με πιο απλά λόγια, δε σε εκφράζει ούτε το ΝΑΙ ούτε το ΟΧΙ, καθώς το ένα δεν είναι αντίθετο του άλλου για να επιλέξεις μεταξύ τους, αλλά πολύ διαφορετικά (κάποιοι θα πουν πολύ όμοια) πράγματα.
Συνοψίζοντας, ιδού ο αλγόριθμος ψήφου:
- Είσαι υπέρ των μνημονίων και των μέτρων λιτότητας και ειδικότερα με το συγκεκριμένο πακέτο που προτάθηκε στις 25/06/2015 θεωρώντας το υπέρ των συμφερόντων σου; Ψηφίζεις ΝΑΙ.
- Πιστεύεις πως ο ΣΥΡΙΖΑ χειρίζεται την κατάσταση σωστά και μπορεί να διαχειριστεί τις όποιες εξελίξεις και διαπραγματεύσεις υπέρ των συμφερόντων σου; Ψηφίζεις ΟΧΙ.
- Πιστεύεις πως το δημοψήφισμα τίθεται με ψεύτικο δίλλημα, είναι παραπλανητικό και δε σε εκφράζει με κανέναν τρόπο; ΑΠΕΧΕΙΣ.
Τόσο απλά νομίζω είναι τα πράγματα κι όποιος προσπαθεί να τα περιπλέξει, μάλλον άλλα μηχανεύεται…
Παύλος Μιχαηλίδης