Όσα πρέπει να ξέρετε για τη Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων, ή αλλιώς TTIP (Transatlantic Trade and Investment Partnership). Γιατί έχει δημιουργηθεί υπερεθνικό κίνημα εναντίον της. Τι διακυβεύεται για τους λαούς της Ε.Ε.
Πρόκειται πλέον για ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα της Ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής. Λίγοι ξέρουν τι σημαίνει το αρκτικόλεξο TTIP και λογικό, μιας και η εν λόγω συμφωνία οριστικοποιείται με μυστικότητα και απόλυτη έλλειψη διαφάνειας κάτι που προφανώς, αντιβαίνει στους δημοκρατικούς θεσμούς και τις αξίες που επικαλείται με κάθε ευκαιρία η Ε.Ε.
Πρόκειται για μια διατλαντική συμφωνία για την ελεύθερη διακίνηση αγαθών και υπηρεσιών (Transatlantic Trade and Investment Partnership – TTIP), που, αν τελικά επιτευχθεί, θα δημιουργήσει τη μεγαλύτερη παγκόσμια αγορά.
Η συμφωνία συζητείται εδώ και δύο περίπου χρόνια εν κρυπτώ ανάμεσα στην Ε.Ε. και τις ΗΠΑ. Για να μιλήσουμε με νούμερα, η συμφωνία TTIP αφορά 850 εκατ. κατοίκους, στους οποίους αντιστοιχεί το 45% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Υπολογίζεται ότι το εμπόριο που θα επηρεαστεί από την TTIP ανέρχεται σε 500 δισ. ευρώ ετησίως.
Το θέμα έρχεται και πάλι στη δική μας επικαιρότητα, μιας και συζητήθηκε χθες το βράδυ στη Βουλή.
Τι προβλέπεται
Μεταξύ άλλων, η TTIP ανοίγει τον δρόμο στις ιδιωτικές επιχειρήσεις να αναλάβουν οποιονδήποτε τομέα δημοσίων υπηρεσιών επιθυμούν, όπως η υγεία, η παιδεία, το νερό κ.λπ. χωρίς κανέναν ουσιαστικό περιορισμό.
Επίσημα, η συμφωνία στοχεύει στη διευκόλυνση των άμεσων επενδύσεων και στην εξάλειψη “περιττών γραφειοκρατικών εμποδίων”.
Παρόλα αυτά, οικονομικοί αναλυτές επισημαίνουν πως κύριος στόχος της TTIP είναι η απορρύθμιση των κανονιστικών ρυθμίσεων που αποτελούν “εμπόδιο” στην κερδοφορία των πολυεθνικών επιχειρήσεων.
Όπως επισημαίνει το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς, στην πραγματικότητα,”εμπόδια” για την ΤΤΙP αποτελούν οι κοινωνικές κατακτήσεις των τελευταίων δεκαετιών (εργασιακά δικαιώματα, περιβαλλοντικές ρυθμίσεις, κανόνες ασφάλειας για τα τρόφιμα, προστασία των προσωπικών δεδομένων στο διαδίκτυο κ.ά).
Συγχρόνως, η προτεινόμενη συμφωνία τείνει να μεταβάλλει την ίδια τη θεσμική αρχιτεκτονική της ΕΕ υπέρ των πολυεθνικών εταιριών και κεφαλαίων, καθώς αφορά λιγότερο στο εμπόριο -οι αντίστοιχοι δασμοί είναι ήδη σημαντικά χαμηλοί- και περισσότερο σε ρυθμίσεις και εμπορικά πρότυπα, εταιρικά δικαιώματα και επενδυτικές εγγυήσεις.
Επιπλέον, με την ενσωμάτωση της ρύθμισης του Μηχανισμού διαιτησίας Επίλυσης Διαφορών μεταξύ Επενδυτών και Κρατών, το περίφημο ISDS (Investor-State Dispute Settlement), τα εταιρικά συμφέροντα αποκτούν συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι εκείνων των πολιτών και των τοπικών κοινωνιών.
Έτσι, μόνο οι εταιρείες δύνανται να προσφύγουν εναντίον κυβερνήσεων και όχι το αντίθετο, παραβιάζοντας με αυτό τον τρόπο κατάφωρα θεμελιακές αρχές της δημοκρατίας, όπως η αρχή της ισότητας απέναντι στον νόμο.
Πηγή: news247.gr